Güldükçe sessizleşiyor; acılarım,
Güçleniyorum.
Seni düşündükçe içimde mavi yollar açılıyor,
Kaybolduklarımda
naifçe kendimi buluveriyorum
Ve güldükçe sessizleşiyor; acılarım
Güçleniyorum.
Seni düşündükçe siyah mümkünsüzlüklerim griye çalıyor.
Gri afilli bir madalya kazanıyor
İlk defa belirli olmanın kaygılı sarhoşluğunda
Sonsuza doğru gülmek istiyorum
Güldükçe sessizleşiyor; acılarım,
Güçleniyorum.
Seni düşününce bir kuş daha yarasını sarıyor
Sanki tüm bunlar yaşanmamış,
bir gece ansızın evimi terk etmemişçesine
Gökyüzüne bakmak istiyorum.
Güldükçe sessizleşiyor acılarım;
Güçleniyorum.