Gözlerin pencereme düşüyor
Canın canıma koza,
Manasız bir duygu eşiğinde
Umarsız tenin,
Hüzün tacın parıl parıl
Ellerin ellerime düşüyor
Maviyi unutturan
Canımı yakan naraların
Yaran canıma karışıyor
Yüreğinin buğusu yüreğime düşüyor.
Dün yasakladım sana endişeyi
Bugünse bahçende yüzsüz kaygı çiçekleri
Ne koklayabilir ne biçebilir insan
Endişeme hücumda beynimdeki atlıkarınca.
Gözlerin pencereme düşüyor
Huysuz, delici bir sessizlik hâkim
Kirli hatıralarımdan okşayan fusünlu mavilik,
Kara yazılı gönül defterimin beyazı
Ellerin ellerime düşüyor
Öldürdüm uyku canavarlarını
Gözlerin uykuya düşse
Gözlerin uykuya düşmüyor
Ellerin ellerime düşüyor sessiz
